Η αρχή της ελάχιστα επεμβατικής οδοντιατρικής βασίζεται στη διατήρηση των οδοντικών ιστών όσο το δυνατόν περισσότερο έστω και αν το δόντι έχει ήδη προσβληθεί από τερηδόνα. Αυτή η προσέγγιση διατηρεί το δόντι όσο πιο ακέραιο γίνεται και ως εκ τούτου το κάνει ανθεκτικό στο χρόνο. Η επιθετική αφαίρεση οδοντικών ιστών στη περίπτωση μίας τερηδονικής βλάβης ιδιαίτερα αν αυτή είναι μικρή δεν επιτρέπεται εφόσον εξασθενεί το δόντι το οποίο στο μέλλον σπάζει και χρειάζεται αποκατάσταση με πολύπλοκες θεραπείες όπως η απονεύρωση και η στεφάνη ή ακόμα η εξαγωγή και το εμφύτευμα.

Γι’αυτό εμείς εφαρμόζουμε την αρχή της ελάχιστης επέμβασης ή και της καθόλου επέμβασης εκεί που οι τερηδονογόνες βλάβες στα δόντια είναι ελάχιστες.

Στους έφηβους αυτό είναι ακόμη πιο επιτακτικό λόγω ηλικίας!

Έτσι σε περιπτώσεις τερηδονικών βλαβών περιορισμένων στην αδαμαντίνη των δοντιών δεν ανοίγουμε καν τα δόντια, παρά μόνο τοποθετούμε καλύψεις-εμφράξεις με ειδική τεχνική η οποία δεν αφήνει την αρχόμενη βλάβη να προχωρήσει παγιώνοντάς την στα αρχόμενα στάδια. Η βλάβη σταματά να εξελίσσεται λόγω του ότι δεν τρέφεται πλέον με ζάχαρη και μικρόβια στοιχεία απαραίτητα για να προχωρήσει η τερηδόνα.

Έτσι διατηρούμε τα δόντια εντελώς άθικτα που είναι και ο στόχος της σύγχρονης οδοντιατρικής. Ας μη ξεχνάμε ότι όλοι εμείς οι ενήλικες που χρειάστηκε να αφαιρέσουμε τα δόντια μας και να βάλουμε εμφυτεύματα ή έστω να απονευρώσουμε τα δόντια μας  και να βάλουμε στεφάνες είναι γιατί ως έφηβοι είχαμε βάλει πολλά και μεγάλα σφραγίσματα τα οποία στη συνέχεια έσπασαν είτε αυτά είτε το δόντι, οδηγώντας στην ανάγκη μίας πολύπλοκης και πολυέξοδης αποκατάστασης. Το καλύτερο δόντι λοιπόν είναι το άθικτο δόντι!